در مرحله ی عصب کشی کردن دندان ها، در آغاز در قسمت تاج دندان یک سوراخ ایجاد می شود تا دسترسی لازم برای دندانپزشک در قسمت محفظه ی پالپ و ریشه به دست آید.در ادامه با استفاده از نوعی ابزار به نام فایل، به پاک کردن محفظه ی پالپ و ضد عفونی آن می پردازد تا به این وسیله تمامی موادی که موجب آلودگی می شوند، از این ناحیه بیرون بیایند. بعد از طی این مراحل پر کردن دندان آغاز می شود.در صورت ناحیه ی پالپ به خوبی پر نشود، باکتری ها می توانند به راحتی به داخل دندان نفوذ کرده و سبب عفونت دوباره شوند. بنابراین این مسئله، اهمیت ویژه ای دارد.
بعد از اتمام این مرحله، نوبت به بستن سوراخ های مربوط به تاج دندان به وسیله ی موادی مخصوص، می رسد. در نهایت زمانی که عصب کشی به پایان می رسد، دندانپزشک باید دندان را روکش کند.
برای پر کردن پالپ، مواد مختلفی وجود دارند که یکی از مواد استاندارد برای این کار، گاتاپرچا می باشد. این ماده نوعی پلیمر است که از درختی به نام لاتکس به صورت طبیعی ایجاد می شود.
این ماده به صورت مخروط های باریکی می باشد و در اندازه های گوناگون وجود دارد. بر روی آن برچسبی رنگی زده شده است که نشان دهنده ی قطر آن است. کمترین و بیشترین قطر به ترتیب مربوط به رنگ سفید و سیاه می باشد.
روش های قرار دادن گاتاپرچا
روش های گوناگونی برای قرار دادن گاتاپرچا وجود دارد که شامل موارد زیر است :
- روش اندودنسی استاندارد : بر طبق این روش مخلوط گاتاپرچا با کمک چسبی مخصوص، درون مجرای ریشه ای که تمیز و پاک سازی شده است قرار داده می شود.
- روش ذوب : بر اساس این روش، گاتاپرچا به وسیله ی حرارت ذوب شده و با تزریق در محل مربوطه، در مجرای ریشه قرار داده می شود.
- روش متراکم سازی جانبی : گاتاپرچا سرد به وسیله ی ابزاری در محل درمان قرار می گیرد.